روزهای گرم فصل تابستان زمان استخر رفتن و شنا کردن است. هر چند شنا از جمله ورزش هایی نیست که آسیب های چشمی یکی از خطرات آنهاست (مثل فوتبال، تنیس، بیس بال، ...) ولی قرمزی و سوزش چشم بعد از شنا کردن بویژه در استخر یکی از مسائلی است که بسیاری با آن مواجه اند. ولی آیا باید نگران این مسئله بود؟ خیر. قرمزی پس از شنا در استخر سبب آسیب درازمدت نمی شود.
کلر که برای ضد عفونی کردن و از بین بردن باکتری ها به آب استخر اضافه می شود بخودی خود مشکل ساز نیست. مشکل زمانی رخ می دهد که کلر در مجاورت نیتروژن یا آمونیاک موجود در آب قرار می گیرد و از ترکیب اینها کلرامین تشکیل می شود. در حقیقت علت اصلی قرمزی و چشم کلرامین است. عروق سطحی روی سفیدی چشم بر اثر تماس با کلرامین ملتهب شده و چشم قرمز می شود. کلرامین همچنین لایه موقتی روی قرنیه ایجاد می کند که سبب التهاب، حساسیت، خشکی و قرمزی چشم می شود. به این وضعیت کراتیت می گویند.
بر خلاف بسیاری که تصور می کنند درمان این وضعیت استفاده از قطره هایی است که قرمزی چشم را کم می کنند درمان صحیح استفاده از ترکیباتی نظیر اشک مصنوعی است. اشک مصنوعی لایه ای روی قرنیه ایجاد کرده و به آن فرصت می دهد التیام یابد. مکانیسم اثر ترکیباتی که قرمزی چشم را کم می کنند منقبض کردن عروق خونی است و قطع این داروها سبب شدیدتر شدن مشکل خواهد شد. اگر قرمزی و سوزش چشم شدید باشد و یا به دفعات تکرار شود یک راه دیگر استفاده از عینک شنا است.
اغلب تصور می شود قرمزی چشم ناشی از زیاد بودن کلر آب استخر است در حالیکه واقعیت دقیقا بر عکس این است و این مسئله اغلب ناشی از کم بودن کلر آب است. حتی بوی تندی که اغلب افراد تصور می کنند ناشی از زیاد بودن کلر است نیز بخاطر کم بودن کلر آب ایجاد می شود. دلیل این مسئله این است که مولکول های آزاد کلر با نیتروژن و آمونیاک ترکیب می شوند و کلرامین ایجاد می کنند. افزایش کلر آب علاوه بر اینکه مانع رشد باکتری ها در آب استخر می شود سبب شکسته شده پیوند های شیمیایی کلرامین و شکسته شدن مولکول های آن شده و مشکلات مربوطه را کاهش می دهد.
در مجموع رعایت نکات زیر تا حدود زیادی مانع از مشکلات چشم ناشی از شنا در استخر می شود:
- بلافاصله پس از بیرون آمدن از آب دوش بگیرد. دوش گرفتن سبب می شود کلرامین از پوست، مو و چشم شما شسته شود.
- بلافاصله پس از شنا از قطره های اشک مصنوعی استفاده کنید.
- از عینک شنا استفاده کنید
سکوتی رو که یک نفر بفهمه بهتر از هزار فریادی هست که هیچکس نفهمه
دنیا رو ببین ...
بچه بودیم از آسمون بارون می آمد
بزرگ شدیم از چشم هامون می آید
بچه بودیم همه چشم های خیسمون رو می دیدند
بزرگ که شدیم هیچکس نمی بینه
بچه که بودیم راحت دلمون نمی شکست
بزرگ که شدیم خیلی آسون دلمون می شکنه
بچه که بودیم بزرگترین آرزومون داشتن کوچکترین چیز بود
بزرگ که شدیم کوچکترین آرزومون داشتن بزرگترین چیزه
بچه بودیم درد دل هارو به ناله ای می گفتیم همه می فهمیدند
بزرگ شدیم درد دل ها رو به صد زبان میگیم هیچکس نمیفهمه
بچه بودیم توی جمع گریه می کردیم
بزرگ که شدیم توی خلوت
بچه که بودیم بچه بودیم . بزرگ که شدیم . بزرگ که نشدیم هیچ . دیگه همون بچه هم نیستیم
(لطفا نظر خودتون رو در مورد این مطلب بنویسید)
